Filesofie in 't plat #3: Heraclitös de duustere

In dis rubriek vertaal ich 'n filesofische passaag die ich sjwan ving nao mien moojertaal, 't Limbörgs. Vandaag inkele heidense wäörd van de zögenömde "pre-Socraat" Heraclitös, ouwe wäörd die euvergewäjd zeen van eeuwe veurdat Ozze Leeven Jer gebore waor. De selectie is de miene.


Ich ging bie michzelf op onderzeuk.


't Is alle luuj gegeve zichzelf te kènne en versjtändig te zeen.


Hybris bewärt geblös te weure nog väöl mjer es 'ne oetsjloonde brand.


De minsje wach, es zie sjterve, wat zie neet verwachte en aoch neet geluive.


Natuur - zö zaet Heraclitös - plaeg zich verborge te houwe.


Veur de god is alles sjwan, good en rechvaardig, mèr de minsje goon d'rvan oet dat 't eine onrechvaardig, 't andere rechvaardig is.


De weeg op en neer is ein en dezelfde.


Kränkte maak gezondheid prettig en good, hoonger verzaodiging, vermeuidheid oetröste.


Zie höbbe d'r gein begrip van, wie 't aafzonderende mit zichzelf insjtömp: 'n ömmer terrukkjerrende härmonie, zö wie baog en lier.


In dezelfde riviere treije veer en treije veer neet, veer zeen en veer zeen neet.


Oorlog is van alle de vader en de keuning van alle: sommige haet 'r gode laote zeen, andere minsje, sommige tot sjlaaf gemaak, andere vrie. 


't Eeuwige leve is 'n keend: sjpelent wie 'n keend, sjakent wie 'n keend; 't keuningsjap is aan 'n keend.


Hön sjloon aan bie wat ze neet kènne.





(Door mich vertaald oet 't Hollesj. Gebaseerd op "Aldus Sprak Heraclitus", vertaald door Jaap Mansfeld.)

Comments

Popular posts from this blog

"The Ongoing Soft Revolution" by Slavoj Zizek

The free will/determinism-debate, according to Nick Land